The aim of the research was to assess the sustainability of bioeconomic development in Poland with focus on the economic dimension. To characterize the economic dimension of bioeconomic development, analysis of the structure and development of the added value of the sectors constituting the bioeconomy was conducted. The data covered the years 2008-2019 for Poland and 2019 for the EU-28 and Germany. Since the development of the bioeconomy is associated with meeting the demand for bio-based raw materials, the land footprint indicator proposed by the Global Footprint Network was also used to present its sustainable development. Relationships between the added value of agriculture, forestry and fisheries and their land footprint were estimated. Indication of the relationship between the added value and the land footprint made it possible to determine the strength of their coupling, and thus the sustainability of the analyzed sectors. Research has shown that only the land footprint of agriculture tends to decrease as value added increases, which indicates that agriculture can become absolutely sustainable in the future. This requires a long-term strategy for the development of a sustainable circular bioeconomy and significant investments. / Synopsis. Celem badań była ocena zrównoważenia rozwoju biogospodarki w Polsce w wymiarze ekonomicznym. Do scharakteryzowania ekonomicznego wymiaru rozwoju biogospodarki wykorzystano analizę struktury oraz kształtowanie się dynamiki wartości dodanej sektorów stanowiących komponent biogospodarki. Dane obejmowały lata 2008-2019 dla Polski oraz 2019 r. dla UE-28 i Niemiec. Ponieważ rozwój biogospodarki wiąże się z zaspokajaniem popytu na biosurowce, aby przedstawić jej zrównoważony rozwój wykorzystano także zaproponowany przez Global Footprint Network wskaźnik śladu gruntowego. Oszacowano zależności pomiędzy wartością dodaną rolnictwa, leśnictwa i rybołówstwa a ich śladem gruntowym. Wskazanie zależności pomiędzy wartością dodaną a śladem gruntowym pozwoliło określić siłę ich sprzężenia, a tym samym zrównoważenie analizowanych sektorów. Przeprowadzone badania wykazały, że tylko ślad gruntowy rolnictwa ma tendencję do spadku w miarę wzrostu wartości dodanej. Wskazuje to, że rolnictwo może stać się w przyszłości bezwzględnie mocno zrównoważonym. Wymaga to rozpisanej na lata strategii rozwoju zrównoważonej biogospodarki cyrkulacyjnej oraz znacznych inwestycji.